Wieczór z poezją Miłosza

- Życiorysy Czesława Miłosza zaczynają się nieodmiennie formułą: urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie jako syn Aleksandra Miłosza i Weroniki z Kunatów - przypomina Paweł Kryszczuk. - Wbrew pozorom każda informacja zawarta w tym prostym zdaniu mówi wiele o tym, kim był pierwszy polski poeta-noblista. Miłosz to w pełni poeta XX wieku, nie ulegający swojemu stuleciu, lecz biorący je poważnie pod uwagę. Urodzony w roku 1911 stał się świadkiem wszystkich ważniejszych wydarzeń XX wieku, począwszy od rewolucji październikowej, przed którą uciekał z rodzicami jako 6-letni chłopiec. Niemal wszystkie prądy myślowe i literackie dwudziestego stulecia stały się przedmiotem refleksji Czesława Miłosza – uważnego obserwatora i komentatora współczesnego sobie świata. Także życie w Szetejniach, białym dworku należącym do rodziny jego matki, wywarło ogromny wpływ nie tylko na twórczość noblisty, ale także na jego postrzeganie świata.

Pierwsze publikacje

- Echa dzieciństwa spędzonego w litewskim domu, gdzie mówiło się po polsku, czytało po rosyjsku i francusku i z lekkim sceptycyzmem, ale jednak stosowało do wiedeńskich mód, regularnie powracają nie tylko w autobiograficznej prozie, ale także w wielu wierszach - mówi Paweł Kryszczuk. - W wypełniających twórczość Miłosza wspomnieniach wracają często także najbliżsi. W tomie Kroniki poeta ubolewa, że nie zachował się zeszyt z wierszami jego ojca. Aleksander Miłosz pisał je, gdy jako młody inżynier wyprawił się do tajgi na syberyjskie jelenie, a żona z piastowanym przez nianię dwuletnim Czesławem jechała do niego w odwiedziny koleją transsyberyjską. Podobne podróże zdominowały całe dzieciństwo noblisty. Po wybuchu I wojny światowej Aleksander Miłosz został powołany do armii carskiej jako oficer saperów. Budował mosty i umocnienia w różnych punktach Rosji, a w ślad za nim podążali zawsze żona i syn. Po wybuchu wojny Czesław Miłosz zgłosił się na ochotnika do obsługi wojskowej radiostacji i wyruszył na front. Nie dotarł tam jednak. Po wkroczeniu Armii Czerwonej przedarł się z grupą uciekinierów do Rumunii. Nie udał się stamtąd jednak na Zachód, ale wrócił do Wilna. Po zajęciu miasta przez czerwonoarmistów przedostał się do Warszawy. Przyjaciele wystarali się dla niego o pracę woźnego w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego. W stolicy Czesław Miłosz aktywnie uczestniczył w podziemnym życiu literackim. Jego tomik "Wiersze" wydany pod pseudonimem Jan Syruć był pierwszą podziemną publikacją poetycką okupowanej Warszawy. Przygotował także antologię krążących w odpisach wierszy i piosenek patriotycznych "Pieśń niepodległa".

Nobel dla poety

« wróć | komentarze [0]