W Treblince odkryto nieznaną zbiorową mogiłę
We wtorek 12 listopada na terenie niemieckiego nazistowskiego obozu pracy przymusowej Treblinka I rozpoczęły się prace badawcze, mające na celu ustalenie miejsc nieznanych mogił zbiorowych oraz pojedynczych grobów ofiar i miejsc egzekucji. Prace zlecił prokurator Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie w ramach śledztwa prowadzonego w sprawie zbrodni dokonanych w latach 1941-1944 na więźniach niemieckiego obozu pracy przymusowej Treblinka I, natomiast badania prowadzi Instytut Pamięci Narodowej.
Badania powierzchniowe gruntu odbywają się na terenie dawnego obozu i terenu przyległego. Prowadzą je biegli z zakresu fotogrametrii i systemów informacji przestrzennej, archeologii, kryminalistyki, antropologii i medycyny sądowej z ośrodków naukowych w Polsce i za granicy m.in Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, Politechniki Warszawskiej, University of Science and Technology in Trondheim, Austrian Academy of Sciences oraz Staffordshire University.
W związku z tym, że celem badań jest wyłącznie odnalezienie i oznaczenie miejsc mogił, oględziny nie są połączone z podejmowaniem ewentualnych próbek szczątków ludzkich.
Jak poinformował prok. Andrzej Pozorski, w czwartek 14 listopada 2019 r. podczas prac badawczych na głębokości 10 cm odnaleziono nieznaną dotąd, zbiorową mogiłę ofiar obozu pracy przymusowej. Odkrycia dokonano na terenie parkingu leśnego. Na miejscu stwierdzono obecność szczątków ludzkich, łusek od pocisków broni długiej i krótkiej oraz elementów garderoby m.in. metalową klamrę paska od spodni i biżuterię kobiecą. Mogiła o wymiarach około 4,5 na 3,5 metra została zabezpieczona i oznaczona.
Kolejne prace badawcze będą kontynuowane na terenie przyległego lasu. Według przypuszczeń specjalistów, mogą się tam znajdować miejsca ukrycia ciał, czyli tzw. doły śmierci.
Obóz pracy Treblinka I zajmował obszar około 17 hektarów. Zsyłano tam głównie ludność cywilną, początkowo mieszkańców powiatu sokołowskiego, później innych powiatów dystryktu warszawskiego. Zatrzymywano ich w łapankach i obławach i transportowano do Treblinki. Byli to głównie Polacy i Żydzi, którzy stanowili siłę roboczą obozu. Wśród ofiar zbrodni tam popełnionych byli m.in. więźniowie Pawiaka, który podczas okupacji Polski był największym więzieniem politycznym. W obozie przebywało jednorazowo od tysiąca do dwóch tysięcy więźniów.
Obóz zlikwidowano pod koniec lipca 1944 roku. Jak wynika z badań, trafiło do niego około 20 tys. więźniów. Połowa z nich została rozstrzelana lub zmarła na skutek chorób lub z wycieńczenia.
Oprac. KDC
Fot. Muzeum w Treblince
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu