Do szpitala może trafić każdy z nas.  Nie wszyscy jednak wiedzą, jakie są zasady przyjęcia. Aby uniknąć rozczarowania i niepotrzebnego stresu, warto je poznać, być przygotowanym i spokojnym.
Pacjenci zgłaszający się do szpitala mogą być przyjmowani w trybie planowym, nieplanowym ze skierowaniem lub bez skierowania i w trybie nagłym.
Pacjent przyjmowany w trybie planowym po zgłoszeniu się do rejestracji Izby Przyjęć podaje skierowanie do szpitala oraz dokumenty potwierdzające dane osobowe (dowód osobisty lub paszport, dokument potwierdzający ubezpieczenie oraz przynależność do oddziału NFZ, a dla obcokrajowców rodzaj i numer karty pobytu oraz numer identyfikacyjny Unii Europejskiej). Na hospitalizację oraz zgodę na udzielanie informacji o jego pobycie, stanie zdrowia i udostępnianie dokumentów lub oświadczenie o nieudzielaniu powyższych informacji konieczny jest podpis pacjenta i podanie danych osoby do tego upoważnionej.
Wydaje się, że najbardziej nielubianym momentem jest skierowanie pacjenta do przebieralni, gdzie osoba uprawniona dokonuje spisu w dwóch egzemplarzach rzeczy pacjenta – jeśli zostawia je w szpitalnym magazynie ubraniowym. Jeden egzemplarz otrzymuje pacjent, drugi załączony jest do pozostawionych rzeczy. Teraz już tylko jedna droga, na oddział.  Sanitariusz zabiera z rejestracji historię choroby i odprowadza lub też zawozi pacjenta do oddziału.
A jaka droga na oddział czeka pacjentów przyjmowanych w trybie nieplanowym ze skierowaniem lub bez skierowania? Tutaj także zgłaszamy się na Izbę Przyjęć.  Pielęgniarka informuje lekarza dyżurnego o przybyciu pacjenta. Następnie dokonuje czynności rejestracyjnych. W przypadku, gdy stan zdrowia pacjenta na to nie pozwala, dane te są zbierane w gabinecie, gdzie pacjent jest badany lub od rodziny pacjenta. Decyzję dotyczące dalszego postępowania diagnostyczno-leczniczego, a także o przyjęciu lub odmowie przyjęcia do szpitala podejmuje lekarz dyżurny.
Pacjenci przyjmowani w trybie nagłym to ci w stanie bezpośredniego zagrożenia życia. Lekarz zobowiązany jest do natychmiastowej oceny stanu zdrowia i podjęcia działań zależnych od tej oceny. W przypadku pacjenta nieprzytomnego lub pacjenta, z którym nie jest możliwe uzyskanie dwustronnego kontaktu logicznego, decyzję dotyczącą postępowania z pacjentem (hospitalizacja, transport do innego ośrodka, diagnostyka inwazyjna, zabieg operacyjny) podejmowane są przez lekarza lub zespół lekarzy zgodnie z najlepszą wiedzą i aktualnymi standardami medycznymi odnoszącymi się rozpoznanej choroby. W przypadku pozostawienia w Izbie rzeczy pacjenta nieprzytomnego, wykonywany jest ich spis oraz przekazanie tych rzeczy do magazynu szpitalnego. Rzeczy wartościowe przekazywane są do depozytu.
W razie odmowy przyjęcia do szpitala lekarz z Izby Przyjęć udziela pacjentowi wskazówek dotyczących dalszego postępowania i leczenia, wydaje pacjentowi kartę informacyjną. W przypadku, gdy pacjent nie wyraża zgody na pozostanie w szpitalu i odmawia podpisania stosownego oświadczenia, lekarz dokonuje zapisu w dokumentacji medycznej.
Pacjenci, którzy są przyjmowani do szpitala powinni mieć ze sobą przybory toaletowe, ręcznik, piżamę i kapcie, bieliznę osobistą oraz sztućce.

Szpital zabezpiecza te rzeczy w przypadu, kiedy pacjent ich nie posiada.