2016-07-01
W czwartek 9 czerwca w Galerii „Dom" Sokołowskiego Ośrodka Kultury miało miejsce uroczyste zakończenie roku akademickiego Sokołowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Liczna grupa seniorów wysłuchała wykładu Barbary Dobrzyńskiej „Człowiek. Kościół. Kultura. Sztuka".
Uroczyste zakończenie roku akademickiego SUTW
W czwartek 9 czerwca w Galerii „Dom" Sokołowskiego Ośrodka Kultury miało miejsce uroczyste zakończenie roku akademickiego Sokołowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Liczna grupa seniorów wysłuchała wykładu Barbary Dobrzyńskiej „Człowiek. Kościół. Kultura. Sztuka".Uroczystość uświetnił chór SOK, który pod dyrekcją Anety Mroczek wykonał dwie pieśni. Na początku zabrzmiało tradycyjne „Gaudeamus igitur”. Znakomitego gościa przedstawił dyrektor Marcin Celiński. Barbara Dobrzyńska to aktorka i reżyser. Na początku swojego życia zawodowego śpiewała w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze", potem występowała w Teatrze Żydowskim w Warszawie, w Operze Wrocławskiej, do 2010 roku w Teatrze Polskim w Warszawie. W tymże roku została odznaczona Medalem Polonia Mater Nostra Est. Od kilku lat działa w Warszawskim Towarzystwie Teatralnym im. Tadeusza, Marii, Barbary, Włodzimierza Fijewskich, którego celem jest m.in. przybliżanie dokonań wielkich twórców literatury polskiej i obcej, popularyzowanie polskiej kultury w świecie wspieranie artystów i szeroko pojętej działalności artystycznej w kraju i za granicą. Od roku 2012 Stowarzyszenie realizuje swoje cele w ramach Naszego Teatru. Barbara Dobrzyńska jest reżyserem wystawianych przez teatr słowno-muzyczne przedstawień, ocenianych przez widzów jako prawdziwa lekcja patriotyzmu.
Na wstępie wykładu Barbara Dobrzyńska zaznaczyła, że szerzenie kultury i patriotyzmu jest ważnym zadaniem, potrzebnym dla kraju jak powietrze. Nawiązując zaś do obchodzonej w tym roku 1050. Rocznicy Chrztu Polski przypomniała, że wydarzenie z roku 966 roku spoiło rody i plemiona na naszych ziemiach w jeden naród, który trwa już jedenasty wiek. Polska po przyjęciu chrztu zaczęła tworzyć wspaniałą kulturę i oryginalną tradycję. Chrześcijaństwo odcisnęło swoje piętno na twórcach polskiej kultury – od Jana Kochanowskiego po Cypriana Kamila Norwida, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Henryka Sienkiewicza i innych, a także na wybitnych polskich malarzach, rzeźbiarzach i kompozytorach. - Nasza kultura godnie nas reprezentuje, mamy prawo być z niej dumni, czerpać z niej wielkie bogactwo - zapewniała.
W pełnym emocji wykładzie ukazała, jak zagmatwane i trudne dzieje naszej ojczyzny przez wieki znajdowały odbicie w literaturze i sztuce. Przywoływała utwory i wypowiedzi znakomitych twórców i zasłużonych dla ojczyzny Polaków – między innymi kard. Stefana Wyszyńskiego - Prymasa Tysiąclecia, św. Jana Pawła II, Marszałka Józefa Piłsudskiego. Wskazywała, że ich słowa są nadzwyczaj aktualne. Prymas Tysiąclecia mówił na przykład, że „wrogów naszego narodu rozpoznaje się po tym, jaki mają stosunek do Boga i moralności chrześcijańskiej”. W wykładzie pojawiły się też inne odniesienia do czasów współczesnych, osobiste przemyślenia i wskazania. Aktorka stwierdziła, że obecnie celebryci w większości nie rozumieją polskiej kultury, postępuje demoralizacja młodzieży, odbieranie Polakom godności.
- Godność to jest duch. Jeśli się tego pozbawimy, to damy się zniszczyć, powinniśmy powstrzymywać degradację ducha – apelowała. Wyraziła przekonanie, że do niedawna w Polsce trwały „czasy saskie” – wyprzedawanie ojczyzny. Krytykowała inne zjawiska, chociażby to, że słowa „Chopin”, „Belweder”, „Pan Tadeusz” bardziej zaczynają być kojarzone z markami wódek niż z rodzimą kulturą. W innych krajach byłyby to niedopuszczalne. Ubarwiała wykład pięknym wykonaniem pieśni bliskich tym, którzy ojczyznę mają sercu. Zebrani chętnie towarzyszyli aktorce w śpiewie.
Pełen wzruszeń i ciekawostek ponad godzinny program zaprezentowany przez aktorkę został nagrodzony wielkimi brawami. Na zakończenie Barbara Dobrzyńska wręczyła słuchaczom dyplomy ukończenia kolejnego roku Sokołowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
J.O.
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu
Strona 1/1
