Trzeba wspólnie znaleźć jakieś wyjście

Na kwietniowej sesji radni miejscy i burmistrz dyskutowali o bloku stojącym przy ulicy Węgrowskiej 7. Budynek ma 120 lat i wymaga kosztownego remontu, na który lokatorów nie stać…

Obiekt należy do tych, które powstały jeszcze pod koniec XIX wieku przy cukrowni. Zakwaterowano w nich rodziny pracowników zakładu. Obecnie blokiem, w którym mieszka 21 rodzin, administruje Spółdzielnia Mieszkaniowa „Cukrownik”.

Drogi remont
- W imieniu mieszkańców bloku przy ulicy Węgrowskiej 7 zwracamy się do pana burmistrza i rady miejskiej o pomoc w sprawie naszego budynku, a dokładniej – w sprawie decyzji przeciwpożarowej, która obecnie obowiązuje – mówiła Maria Wikieł, która przyszła na sesję wraz z grupą mieszkańców budynku i w ich imieniu zabrała głos. – Mieszkają tam sami biedni ludzie – starsi, emeryci, bezrobotni. Budynek ma już 120 lat. Nie jesteśmy w stanie z własnych pieniędzy sfinansować wszystkich prac, które według ekspertyzy należałoby w nim wykonać. A ich lista jest niemała. Dlatego zwracamy się do władz miasta o pomoc.
- Kłopoty z blokiem przy ul. Węgrowskiej 7 są już od kilku lat. Zaczęły się, gdy jego mieszkańcy kupili lokale od Krajowej Spółki Cukrowej. Wiem, że mieszkania były bardzo tanie i wydawało się, że to atrakcyjna propozycja. Ale trzeba przyznać – że to KSC pozbyła się kłopotu. Blok bowiem już w momencie, gdy państwo je kupowali – nie nadawał się do zamieszkania. Miasto wtedy nie miało wpływu na to, się tam dzieje. Cukrownia miała swojego człowieka, który odpowiadał za ekspertyzy – wyjaśniał na sesji burmistrz Bogusław Karakula.

To pierwszy krok
W 2003 r. w bloku przy ul. Fabrycznej, który należał wcześniej do cukrowni, wybuchł pożar, który miał tragiczne następstwa. Drewniane klatki schodowe i ściany z trzciny okazały się niebezpieczną pułapką. W ogniu zginęły dwie osoby. Budynek, dzięki m.in. pomocy miasta, udało się wyremontować i jest on w dość dobrym stanie. Ale ten, który stoi przy ul. Węgrowskiej, nie jest bezpieczny dla mieszkańców.
– Kilka lat temu odbyła się tam kontrola inspektorów ze straży pożarnej. Stwierdzili oni, że budynek w takim stanie, w jakim jest – nie nadaje się do zamieszkania – mówił burmistrz. – To na zlecenie miasta wykonano ekspertyzę i wskazane zostały ewentualne kierunki naprawy obiektu. Zdaję sobie sprawę z tego, ze nie macie państwo zgromadzonych funduszy na tak poważny remont. Miasto jest cały czas w kontakcie z prezesem spółdzielni mieszkaniowej i mamy opracowany plan, jak temu problemowi – przynajmniej na początku - zaradzić. Być może już do lipca uda się wykonać część tego, co konieczne. Ale, niestety, będziecie państwo musieli partycypować w kosztach tych prac. Mamy w przyszłym tygodniu spotkać się z wykonawcą, który by tą inwestycję zrobił. Chodzi o zamontowanie schodów awaryjnych – przeciwpożarowych – w każdej z klatek. Miasto znalazło sposób, jak je pozyskać. Mieszkańcy będą musieli zapłacić za robociznę. Taka jest propozycja miasta. Myślę, że w tym temacie się porozumiemy. Później trzeba będzie dalej się zastanawiać.

Miasto dać nie może...
Burmistrz przypomniał, jakie mogą być konsekwencje niezrealizowania zaleceń wynikających z ekspertyzy.
– Nadzór budowlany może zamknąć ten budynek i wtedy na barki miasta spadnie problem zapewnienia mieszkania 21 rodzinom. To byłby duży problem – podkreślił Bogusław Karakula. – Ale z drugiej strony nie mamy - jako samorząd – prawnej możliwości, by przekazać mieszkańcom funduszy na remont. Musiałoby się stać coś tak strasznego, jak przy ulicy Fabrycznej, gdy doszło do pożaru…
- Gdyby coś takiego się wydarzyło, to ja - jako administrator budynku i inspektor nadzoru, odpowiedzielibyśmy za to przed sądem – mówił z kolei prezes SM Cukrownik i radny Waldemar Połóg. – Dlatego mam prośbę, żeby tym ludziom pomóc. Oni sami nie sfinansują prac, bo nie są w stanie. A jak inspektor nadzoru każe rozebrać budynek, przydzielenie mieszkań zastępczych spadnie na miasto. A skąd weźmiemy 21 lokali? Musimy wspólnie rozwiązać ten problem.
TEKST/FOT. BOŻENA GONTARZ

« wróć | komentarze [6]