2017-03-06
J.O.
Pamiętają o wyjątkowym rodaku
,Gdy będzie trzeba to wyznam –
naukom oddałem rozum, a mojej ziemi uczucie”
naukom oddałem rozum, a mojej ziemi uczucie”
Franciszek Kobryńczuk
W czwartek 2 marca w Zespole Szkół w Ceranowie z inicjatywy Katarzyny Piątkowskiej, nauczyciela biblioteki szkolnej, odbył się poranek poetycki poświecony życiu i twórczości prof. Franciszka Kobryńczuka.
Zmarły w lipcu ubiegłego roku emerytowany wykładowca SGGW, wychowawca wielu pokoleń lekarzy weterynarii, był obdarzony niezwykłym talentem poetyckim. Wydał kilkadziesiąt tomików wierszy dla dzieci, młodzieży i dorosłych, a o jego różnorodnych talentach i wyjątkowej osobowości pisaliśmy w naszym tygodniku niejednokrotnie. Warto dodać, że w Wieściach Sokołowskich ukazywały się też wspomnienia Profesora o czasach i ludziach minionych.
Uczestnikami spotkania w Ceranowie, poza dyrekcją, nauczycielami (również emerytowanymi) i uczniami placówki byli goście z okolicznych gmin. Wszystkich powitała organizatorka imprezy, w kilku zdaniach przypomniała postać najwybitniejszego podlaskiego poety, a potem już „scena” należała do wykonawców programu artystycznego. Poza prezentacją różnorodnych wierszy uczniowie przypomnieli biografię ich znakomitego rodaka, który urodził się w Długich Grzymkach. Nie zabrakło okazji do wspólnego śpiewu jednego z wierszy na melodię popularnego krakowiaka.
Było refleksyjnie, wzruszająco, ale też i humorystycznie, bo taka jest twórczość Franciszka Kobryńczuka. Młodzi wykonawcy udowodnili, że każdy może w jego poezji znaleźć coś dla siebie. Program artystyczny znakomicie uzupełniała scenografia sali i prezentacja multimedialna. Zebrani obejrzeli fotografie ze spotkań autorskich poety, jego prace malarskie związane z krainą dzieciństwa, wpis do kroniki szkoły, fotografie nadbużańskich krajobrazów.
Publiczność nagrodziła uczniów gorącymi brawami. Niektórzy z obecnych podzielili się refleksjami związanymi z poetą, a Jadwiga Banasiuk z Ceranowa przedstawiła utwory inspirowane jego życiem i twórczością. Ewa Kobryńczuk, kuzynka poety i nauczycielka ceranowskiej szkoły, przekazała podziękowania i pozdrowienia od żony Profesora. Natomiast o bogactwie tradycji ziemi podlaskiej i potrzebie pielęgnowania przeszłości mówił dyrektor szkoły Tadeusz Marchel.
Zmarły w lipcu ubiegłego roku emerytowany wykładowca SGGW, wychowawca wielu pokoleń lekarzy weterynarii, był obdarzony niezwykłym talentem poetyckim. Wydał kilkadziesiąt tomików wierszy dla dzieci, młodzieży i dorosłych, a o jego różnorodnych talentach i wyjątkowej osobowości pisaliśmy w naszym tygodniku niejednokrotnie. Warto dodać, że w Wieściach Sokołowskich ukazywały się też wspomnienia Profesora o czasach i ludziach minionych.
Uczestnikami spotkania w Ceranowie, poza dyrekcją, nauczycielami (również emerytowanymi) i uczniami placówki byli goście z okolicznych gmin. Wszystkich powitała organizatorka imprezy, w kilku zdaniach przypomniała postać najwybitniejszego podlaskiego poety, a potem już „scena” należała do wykonawców programu artystycznego. Poza prezentacją różnorodnych wierszy uczniowie przypomnieli biografię ich znakomitego rodaka, który urodził się w Długich Grzymkach. Nie zabrakło okazji do wspólnego śpiewu jednego z wierszy na melodię popularnego krakowiaka.
Było refleksyjnie, wzruszająco, ale też i humorystycznie, bo taka jest twórczość Franciszka Kobryńczuka. Młodzi wykonawcy udowodnili, że każdy może w jego poezji znaleźć coś dla siebie. Program artystyczny znakomicie uzupełniała scenografia sali i prezentacja multimedialna. Zebrani obejrzeli fotografie ze spotkań autorskich poety, jego prace malarskie związane z krainą dzieciństwa, wpis do kroniki szkoły, fotografie nadbużańskich krajobrazów.
Publiczność nagrodziła uczniów gorącymi brawami. Niektórzy z obecnych podzielili się refleksjami związanymi z poetą, a Jadwiga Banasiuk z Ceranowa przedstawiła utwory inspirowane jego życiem i twórczością. Ewa Kobryńczuk, kuzynka poety i nauczycielka ceranowskiej szkoły, przekazała podziękowania i pozdrowienia od żony Profesora. Natomiast o bogactwie tradycji ziemi podlaskiej i potrzebie pielęgnowania przeszłości mówił dyrektor szkoły Tadeusz Marchel.
J.O.
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu
Strona 1/1
