2014-04-02
Mistrz nowicjatu Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi
Władze zakonne powierzały mu bardzo odpowiedzialne zadania. O. Molski w latach 1959–1962 był mistrzem nowicjatu. W latach 1962–1967 prowadził serie rekolekcji, konferencje dla studentów, małżeństw i księży oraz misje parafialne w Polsce. Nauczał również katechizmu dzieci, organizował każdego roku trzydniowe rekolekcje dla młodzieży maturalnej.
Ocalamy od zapomnienia - Ojciec Paweł Maria Molski SS.CC (1924-2013)
Mistrz nowicjatu Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i MaryiWładze zakonne powierzały mu bardzo odpowiedzialne zadania. O. Molski w latach 1959–1962 był mistrzem nowicjatu. W latach 1962–1967 prowadził serie rekolekcji, konferencje dla studentów, małżeństw i księży oraz misje parafialne w Polsce. Nauczał również katechizmu dzieci, organizował każdego roku trzydniowe rekolekcje dla młodzieży maturalnej.
Dla prymasa Stefana kard. Wyszyńskiego internowanego w Komańczy przez reżim Bieruta upływająca w 1966 r. rocznica Milenium Chrztu Polski była impulsem do stworzenia szerokiego programu odnowy religijnej narodu. W całym kraju rozpoczęła się praca religijno-duszpasterska. Podczas dziewięciu kolejnych lat (1957–1966), o. Molski głosił rekolekcje w parafiach całej Polski, aby przygotować je na uroczystości rocznicowe.
Po Soborze Watykańskim II został zaproszony przez ojców dominikanów do Poznania, gdzie głosił dla studentów konferencje na temat ekumenizmu.
Był bardzo związany z Laskami. Pewnego dnia zachorował na grypę. Szpitale w Warszawie były w tym czasie przepełnione. Lekarka, koleżanka o. Molskiego jeszcze z czasów matury, posłała go do Lasek. Tam właśnie spotkał s. Katarzynę, ochrzczoną Żydówkę, która pracowała wśród ociemniałych. Dzięki niej dostał paszport do Paryża w celu odbycia studiów językowych i pogłębienia wiedzy teologicznej. Od kwietnia 1967 r. do listopada 1968 r. studiował nauki społeczne w Paryżu we Francji. Nawiązał kontakt z Braćmi Mniejszymi Charles Foucauld. Czytał książki ojca Rene Voillaume. Od 1967 r. był w ciągłym kontakcie z Ruchem Focolari - jeździł na spotkania w grupach modlitewnych (m. in. do Rzymu, Fatimy, Berlina). W czasie studiów społecznych w Paryżu nawiązał serdeczny kontakt z Ruchem Madeleine Delbrel w Ivry-sur-Seine. Znał założyciela ojca Loew.
Prowincjał w kwasi-prowincji w Polsce
Po ukończeniu studiów specjalistycznych w Paryżu o. Paweł Molski został wybrany prowincjałem w kwasi-prowincji w Polsce na kadencję w latach 1970–1973. W tym czasie brał udział w wielu spotkaniach wyższych przełożonych zgromadzeń zakonnych, a m.in. w 1973 r. był w Belgii na zjeździe prowincjałów Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. Po skończonej kadencji pracował w Wiedniu, Szwajcarii i Włoszech.
Placówki duszpasterskie poza granicami Polski
W latach 1975–1977 o. Molski przebywał w Austrii. W Wiedniu przez dwa ostatnie lata duszpasterstwa był odpowiedzialny za Ekipy Rodzin. Następne dwa lata pracował w Szwajcarii jako kapelan w szpitalu kantonalnym w Genewie. Po powrocie do Polski przez pięć lat był osobą odpowiedzialną za wiele internatów młodych dziewcząt. Kardynał Wyszyński mianował go nauczycielem teologii na okres 3 lat w domach zakonnych w Katowicach.
W tym samym okresie o. Molski organizował kursy teologii dla rodzin w Krakowie. Kardynał Wojtyła z Krakowa mianował go członkiem Rady Episkopatu do spraw Rodzin w Polsce. Do tej grupy należało 30 księży, o. Paweł był tam dzięki dr Wandzie Półtawskiej, którą poznał w Laskach. W 1978 r. uczestniczył w Mediolanie w Międzynarodowym Kongresie Rodzin F.I.D.A.F. Od 1978 r. współpracował z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Przygotowywał pracę na temat przekształcenia religii tradycyjnej w religię osobistą i w małe grupy. Zachował się dokument potwierdzający złożenie egzaminu magisterskiego przez o. P. Molskiego przed komisją egzaminacyjną, której przewodniczącym był ks. profesor Piwowarski.
Jubileusze kapłańskie
Ostatnia parafia, w której o. Molski był proboszczem przez 24 lata do 2004 roku, to Ehingen koło Augsburga w Bawarii. Tam 25 czerwca 1991 r. obchodził swój jubileusz 40-lecia święceń kapłańskich. Ordynariusz Augsburga wystosował list gratulacyjny. Następny jubileusz o. P. Molski obchodził się 24 czerwca 2001 r., w swej rodzinnej parafii pw. Niepokalanego Serca NMP w Sokołowie Podlaskim. W uroczystościach uczestniczyło ponad sto osób z całej Polski i z zagranicy.
W 2005 r. ks. Molski na stałe powrócił do Polski i zamieszkał we wspólnocie domu prowincjalnego
w Kiełpinie pod Warszawą, a w 2008 r. zgodnie z decyzją przełożonego prowincjalnego powrócił do macierzystego klasztoru „ChristusRex” w Polanicy Zdroju.
Epilog
Ojciec Paweł Maria Molski sporządził w 1990 r. testament, w którym wszystkie zgromadzone przez całe życie dobra materialne zapisał na rzecz Zgromadzenia Najświętszych Serc Jezusa i Maryi Pod koniec życia zaczyna podupadać na zdrowiu. Zamieszkał wtedy w domu emerytów w Sokołówce.
Wszyscy, którzy zetknęli się z nim, do dzisiaj mają w pamięci jego niezwykłą energię i żywotność oraz bijącą charyzmę głoszenia Słowa Bożego. Niestety, ze względu na brak materiałów nie można dokładnie odtworzyć jego działalności we Francji, Włoszech, Szwajcarii i Niemczech.
Autor niniejszego artykułu zdaje sobie sprawę z niepełności przedstawionego tutaj obrazu. Jednak bez żadnej przesady możemy stwierdzić, że o. Paweł M. Molski ożywiał i prowadził życie zakonne, realizując w sposób niezwykły dar powołania.
Artykuł biograficzny opowiadający dzieje o. Pawła M. Molskiego, pochodzącego z Żanecina, powstał w celu dokonania analizy jego poczynań, przedstawienia jego wpływu na życie wspólnoty zakonnej. Wykorzystane zostały wiadomości na temat osób zakonnych – rozmowa z Prowincjałem o. Piotrem Budrewiczem oraz ogólne informacje z czasów i miejsc powiązanych z opisywaną osobą. Ks. Paweł Grzeszek
Na podstawie artykułu ks. Pawła grzeszka opr. J.O.
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu
Strona 1/1
