2014-12-16
Już po raz piaty uczniowie i nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 4 w Sokołowie Podlaskim przygotowali wieczór „W listopadowej zadumie”.
W środę 26 listopada licznie zebrani w szkolnej sali gimnastycznej rodzice i inni zaproszeni goście oraz nauczyciele obejrzeli program „Nadzieja”.
O przemijaniu i nadziei w SP nr 4
Już po raz piaty uczniowie i nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 4 w Sokołowie Podlaskim przygotowali wieczór „W listopadowej zadumie”. W środę 26 listopada licznie zebrani w szkolnej sali gimnastycznej rodzice i inni zaproszeni goście oraz nauczyciele obejrzeli program „Nadzieja”.
Twórcy przedstawienia wykorzystali różnorodne formy przekazu: były wiersze i refleksyjne teksty, scenki pantomimiczne, taniec, prezentacja multimedialna, muzyka. Chór i soliści wykonywali pieśni religijne i refleksyjne piosenki, w tym utwór „Nadzieja” z repertuaru Jana Pietrzaka. Wszystko to w pomysłowy sposób przekazywało ważne przesłanie: życie człowieka przemija, ale zawsze jest nadzieja, że nie odejdziemy całkowicie, coś po nas zostanie, a my mamy szanse na osiągniecie nieba. W spektaklu wystąpiło ponad 80 uczniów oraz kilkoro absolwentów, którzy pięknym śpiewem ubogacili przedstawienie. Wymowę spektaklu podkreślała scenografia. Na zakończenie wszyscy wykonawcy, już w pełnym oświetleniu, z przekonaniem i głośno zaśpiewali podnoszącą na duchu pieśń z repertuaru Tomka Kamińskiego: Gdy drogi pomyli los zły/ I oczy mgłą zasnuje/Miej w sobie tę ufność/ Nie lękaj się/(…) Ty tylko mnie poprowadź/Tobie powierzam mą drogę/Ty tylko mnie poprowadź/ Panie mój.
Zachwycona publiczność podziękowała za przedstawienie gromkimi brawami. Dyrektor placówki Grażyna Skonieczna dziękując wykonawcom i twórcom za chwile wzruszeń, refleksji i zadumy, „która przyda się każdemu”, przypomniała, że to już piąta „listopadowa zaduma”. Z tej okazji pojawiła się niespodzianka - wielki tort jubileuszowy. Na zakończenie wieczoru był więc czas na rozmowy przy herbatce i słodkim poczęstunku. Wiele osób wyrażało opinię, że ten wyjątkowy spektakl należałoby zaprezentować jeszcze raz, dla szerszej publiczności.
Warto dodać, że pierwsze spotkanie „W listopadowej zadumie” odbyło się z inicjatywy nauczycieli świetlicy w 2010 roku. Wspominano wtedy zmarłych, szczególnie nauczycieli szkoły. W następnym roku słowa „Przemijanie ma sens..."
- cytat z „Tryptyku rzymskiego" Jana Pawła II, zainspirowały uczniów i nauczycieli szkoły do przygotowania i przedstawienia montażu słowno-muzycznego o tematyce życia, śmierci, przemijania. Program został zaprezentowany w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie, następnie dwukrotnie w szkole, gdzie zgromadził liczną grupę nauczycieli, emerytów, rodziców i znajomych. W 2012 roku twórcy cyklu ukazali piękno ludzkiej egzystencji i zwrócili uwagę na to, co jest życiu najistotniejsze; program „Otwarci na życie” pokazany również został w Szkole Salezjańskiej.
W ubiegłym roku montażem słowno-muzyczny „W drodze do nieba..." wspominano tych, którzy przebyli już swoją ziemską drogę. Jak zwykle licznie zebrani goście mieli okazję do refleksji nad drogą i celem własnego życia.
Nauczyciele najbardziej zaangażowani w przygotowywanie wszystkich spektakli to Hanna Grochowska, Agata Celińska, Urszula Danielska, Agnieszka Domańska, Piotr Przeździecki. Trzeba tutaj podkreślić, że w powstawanie przedstawień chętnie angażują się też absolwenci szkoły.
JO
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu
Strona 1/1
