W środę 14 lutego przypadała 76. rocznica powstania Armii Krajowej. Tego dnia rano młodzież z ZS nr 1 w Sokołowie Podlaskim  przy Pomniku Niepodległości wysłuchała prelekcji nauczyciela historii Jacka Odziemczyka. Natomiast po południu wraz z historykiem pod Pomnik Żołnierzy Niezłomnych udali się uczniowie Publicznej Szkoły Podstawowej nr 3 – pierwszoklasiści i klasy trzecie gimnazjalne. Towarzyszył im również dyrektor placówki Jerzy Ostromecki i katecheta, ks. dr Piotr Arbaszewski, który przewodniczył okolicznościowej modlitwie. Nie zabrakło też odśpiewania hymnu państwowego.

Pod oboma pomnikami uczniowie zapalili białe i czerwone znicze, ustawiając je w kształcie liter AK. Opowiadając o historii Armii Krajowej, największej podziemnej armii Europy, historyk mówił głównie na temat jej lokalnych struktur, czyli Obwodu AK Sokołów Podlaski ,,Sęp”,  ,,Proso”. Dla lepszego zrozumienia funkcjonowania AK w konspiracji, do swojej barwnej opowieści Jacek Odziemczyk zaangażował uczniów. Zebrani dowiedzieli się między innymi, że pierwszy komendant Obwodu - nauczyciel Władysław Prawecki p.s. ,,Wilk”, został zamordowany 17 lutego 1943 przez Niemców; drugi - Franciszek Świtalski p.s. ,,Socha” zginął śmiercią tragiczną (podczas czyszczenia broni) w Czekanowie 25 maja 1944;   trzeci – Jerzy Sasin p.s. ,,Rosa’’, aresztowany w październiku 1944 przez komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa, został skazany na karę śmierci i rozstrzelany 26 stycznia 1945.

Obu uroczystościom przy pomniku towarzyszył sztandar sokołowskich struktur kombatanckich Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Przypomnijmy - zaczątkiem AK była Służba Zwycięstwu Polski, która powstała w oblężonej przez Niemców Warszawie 27 września 1939 roku, 4 grudnia przemianowana na Związek Walki Zbrojnej, a 14 lutego 1942 r. rozkazem Naczelnego Wodza gen. Władysław Sikorskiego na Armię Krajową. Miała ona konspiracyjne struktury na terenie całej okupowanej Polski, współtworząc  Polskie Państwo Podziemne. W skład AK weszło ok. 200 organizacji wojskowych, zarówno spod okupacji niemieckiej, jak i sowieckiej. Głównym zadaniem AK było prowadzenie walki o odzyskanie niepodległości przez organizowanie i prowadzenie samoobrony i przygotowanie armii podziemnej na okres powstania, które miało wybuchnąć na ziemiach polskich w okresie militarnego załamania Niemiec. Kolejnymi dowódcami AK byli generałowie: Stefan Rowecki ps. Grot - do 30 czerwca 1943 roku, Tadeusz Komorowski ps. Bór - do 2 października 1944 roku, Leopold Okulicki, ps. Niedźwiadek - do 19 stycznia 1945 roku. Liczba zaprzysiężonych żołnierzy AK wynosiła na początku 1942 roku ok. 100 tys., zaś w lecie 1944 roku ok. 380 tys. AK  przeprowadzała akcje małego sabotażu, sabotażowo-dywersyjne i bojowe, walczyła z siłami policyjnymi oraz regularnym wojskiem niemieckim. Ważną częścią działań AK  były akcje odwetowe i represyjne w stosunku do SS i policji oraz zdrajców i prowokatorów.

19 stycznia 1945 roku Komendant Główny gen. Okulicki wydał rozkaz o rozwiązaniu AK. Straty AK wyniosły ok. 100 tys. poległych i zamordowanych żołnierzy, ok. 50 tys. zostało wywiezionych do ZSRS i uwięzionych. Do moskiewskiego więzienia trafił m.in. gen. Okulicki.

Wobec represji sowieckich i polskich służb bezpieczeństwa nie wszystkie oddziały AK podporządkowały się rozkazowi o demobilizacji. Powstały nowe organizacje konspiracyjne m.in. Ruch Oporu Armii Krajowej i Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość”. Żołnierze AK byli prześladowani przez władze komunistyczne, zwłaszcza w okresie stalinizmu, wielu z nich skazano na karę śmierci lub wieloletniego więzienia.