W czwartek 8 grudnia my - wolontariusze Szkolnego Koła Caritas: Kamila Wójcik, Kasia Trębicka, Weronika Ostasiuk, Julia Ambroziak, Karolina Parzych, Karolina Bielecka, Karolina Wojtczuk, Ola Zalewska, Ola Ratyńska, Marta Łukasiuk, Monika Krasnodębska, Paulina Komosa, Milena Obzejta, Eryk Sypnik, Hubert Ostaszewski, Mateusz Kożuchowski pod opieką s. Marioli Nacewicz, p. Ewy Murek- Szotko i p. Joanny Turos uczestniczyliśmy, jak co roku z okazji mikołajek, w spotkaniu z koleżankami i kolegami z Zespołu Szkół Specjalnych im. Jana Pawła II. Wzorem lat ubiegłych głównym celem naszego spotkania było propagowanie idei wolontariatu, czyli niesienia bezinteresownej pomocy drugiemu człowiekowi. Dzięki takim spotkaniom kształtujemy naszą wrażliwość na potrzeby ludzi żyjących obok nas. Uczymy się otwartości, akceptacji i szacunku, przełamując w ten sposób stereotypowe poglądy. Wolontariat to tak naprawdę praca, która uczy …..pracy - codziennego trudu, zaangażowania, odpowiedzialności, ale również czerpania satysfakcji z jej efektów.

Nasze koleżanki i koledzy przybyli pod opieką przesympatycznych pań: pani Urszuli Sarneckiej, pani Katarzyny Pietrzykowskiej i pani Barbary Tokarskiej. Gości przywitał dyrektor szkoły, pan Jerzy Ostromecki, życząc wszystkim mile spędzonego czasu w naszej szkole. Po ciepłym powitaniu wzięliśmy udział w zabawach integracyjnych i rywalizacjach sportowych, które odbyły się w hali sportowej. Dobrej zabawy i emocji było co niemiara. Uczestnicząc we wspólnych zabawach, mogliśmy przełamać nieśmiałość, uprzedzenia, zacieśnić wzajemne relacje, a jednocześnie oderwać się od szarego, monotonnego życia szkolnego.

Następnie udaliśmy się na poczęstunek przygotowany przez naszych opiekunów i wolontariuszy. Zwieńczeniem dnia było spotkanie z Mikołajem, który przybył z prezentami. W jego rolę wcielił się doskonale Eryk Sypnik. Towarzyszyły mu i pomagały śnieżynki: Kasia Trębicka i Milena Obzejta. W końcu przyciągnąć worek prezentów z dalekiej Laponii, mając wielki brzuch i wadę wzroku, to nie lada wyzwanie. Mikołaj, ofiarowując prezenty naszym koleżankom i kolegom, nie zapomniał także o ich opiekunkach, które z pewnością zasłużyły na upominek.

Rozmowy mogłyby się ciągnąć godzinami, niestety, nadszedł czas rozstania. Pamiątkowe zdjęcia, czułe uściski i chęć ponownego spotkania towarzyszyły nam przy pożegnaniu. Atmosfera wspólnego spotkania wpłynęła na to, że trudno było rozstać się….

Nasze spotkanie było możliwe dzięki ofiarności darczyńców. Szkolne Koło Caritas zorganizowało zbiórkę pieniędzy w naszej szkole. Akcja pokazała duże zaangażowanie uczniów, nauczycieli i pracowników szkoły. Dzięki wzajemnej pomocy, a także zaangażowaniu rodziców mogliśmy przygotować słodki poczęstunek oraz upominki dla naszych przyjaciół, za co z całego serca wszystkim darczyńcom dziękujemy!!! Każdy uśmiech na twarzach dzieci był dla nas swego rodzaju podziękowaniem.

Spotkanie z naszymi przyjaciółmi wzbudziło w nas głębokie refleksje. Wiemy, że postawa niektórych ludzi wokół nas w stosunku do ludzi niepełnosprawnych jest karygodna. Jako przedstawiciele Szkolnego Koła Caritas uważamy, że ci ludzie nie zasługują na złe traktowanie i ocenianie ich przez pryzmat wyglądu czy uczęszczania do szkoły specjalnej. Życie stawia wiele wyzwań, którym ciężko sprostać, dlatego też apelujemy: „Nie oceniajcie ludzi po wyglądzie”! Niepełnosprawność nie ogranicza. Ci ludzie są pełni empatii, potrafią cieszyć się z małych rzeczy i podobnie jak my- mają swoje plany, marzenia i potrzeby!