Marian Hemar - generał satyry, żołnierz niepodległości
W czwartek 4 października w 2018 r. w Galerii “DOM” Sokołowskiego Ośrodka Kultury odbył się drugi w tym roku akademickim wykład dla słuchaczy Sokołowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Prelekcję pt. “Marian Hemar - generał satyry, żołnierz niepodległości” wygłosił dobrze już znany sokołowskim seniorom Igor Pogorzelski.
Marian Hemar to polski poeta, satyryk, tekściarz i dramaturg. Urodził się we Lwowie 6 kwietnia 1901 r. Od najmłodszych lat zdradzał swoje umiejętności literackie, lecz dopiero w trakcie studiów na poważnie zajął się pisaniem. Tworzył teksty satyryczne, podczas swojego pobytu we Włoszech współpracował korespondencyjnie z “Gazetą Poranną”. Kiedy w 1925 r. przeprowadził się do Warszawy, rozpoczął współpracę z Julianem Tuwimem w kabarecie literackim “Qui Pro Quo”, “Banda” i “Cyruliku Warszawskim”.
Dzisiaj Marian Hemar kojarzy nam się jako autor niezwykle popularnych piosenek. Napisał ich ponad 3000, a do części z nich sam skomponował muzykę. Najbardziej popularne to: “Kiedy znów zakwitną białe bzy”, “Czy pani Marta jest grzechu warta”,
“Ten wąsik”, “Nikt, tylko ty”, “Może kiedyś innym razem”, “Upić się warto”, “Jest jedna, jedyna”. Hemar pisał również wiersze, sztuki teatralne i słuchowiska radiowe. W jego twórczości można zauważyć dwa główne nurty: żart i satyrę oraz refleksję i tęsknotę. Podczas swoich licznych podróży i wyjazdów m.in. do Włoch, Rumunii czy Anglii
(w większości spowodowanych wojną) tęsknił za Polską i rodzinnym Lwowem .
Podczas czwartkowego wykładu słuchacze SUTW mogli również dowiedzieć się wiele o życiu osobistym Mariana Hemara. Jego pierwszą żoną była aktorka i piosenkarka Maria Modzelewska, jednak wojna i spowodowane nią rozstanie nie przetrwało próby czasu. Małżonkowie oddalili się od siebie, a po czasie zerwali kontakt. Hemar nie uzyskawszy formalnego rozwodu 18 lipca 1946 r. ożenił się z amerykańską tancerką i aktorką Caroll Ann Eric, popełniając bigamię. Oficjalny rozwód z Marią Modzelewską Hemar uzyskał dopiero w 1956 roku. Do końca życia mieszkał w angielskim Dorking, gdzie zmarł
w 11 lutego 1972 r.
Po zakończeniu wykładu sokołowscy seniorzy tradycyjnie otrzymali wpisy do indeksów.
Katarzyna Dybowska
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu