Stanisław Florczak to jeden z pierwszych członków Niezależnej Grupy Artystycznej Cyganeria Podlaska, która 29 października będzie świętować pierwszy rok swojego istnienia. Od 2016 roku należy też do Klubu Literackiego „Erato”, działającego przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Sokołowie Podlaskim. I właśnie w tym miejscu 11 października 2022 r. odbyła się promocja pierwszego tomiku poezji tego dojrzałego twórcy.

Na spotkanie przybyła między innymi liczna grupa twórców zrzeszonych w „Cyganerii Podlaskiej”, również z miejscowości odległych od Sokołowa o kilkadziesiąt kilometrów. Promocja tomiku ich kolegi była kolejną okazją do spotkania, wymiany doświadczeń i zacieśnienia znajomości, już nie tylko w sposób wirtualny.

Wieczór prowadziła Bożena Mrozowska- Gozdołek, pracownik biblioteki i szefowa „Erato”. Zebrani nieco bliżej poznali postać bohatera spotkania, który zaprezentował też kilka swoich wierszy. Opowiadał również o powstawaniu zbioru i płyty, współpracy z muzykami, ilustratorami - Ireną Filipczuk, Anielą Kamińską, Natalią Siwek i Wojciechem Dunajem (projekt okładki i rysunek), dziękował osobom i firmom, które wsparły wydanie książki. Utwory ze zbiorku przedstawiali Paweł Kryszczuk z Sokołowskiego Ośrodka Kultury i Katolickiego Radia Podlasie oraz Katarzyna Środa i Paweł Borysiak z młodzieżowej Grupy Teatralnej „Wiraż” działającej w MBP. Łącznie ze zbiorem została wydana płyta „Poezja dźwiękiem malowana”, na której własne kompozycje do wierszy Stanisława Florczaka śpiewają Radosław Świderski, Arek Rogala i Paweł Zakrzewski.

W czasie spotkania śpiewał Arek Rogala z zespołu Wysokie Stężenie Bluesa, organizatorzy umożliwili też wysłuchanie kilku innych utworów z płyty w wykonaniu pozostałych dwóch twórców.

Stanisław Florczak „pisze od dziecka”, jednak wiersze odkładał do przysłowiowej „szuflady”. Swój pierwszy tomik wydał więc późno, z inspiracji twórców z klubu „Erato” i „Cyganerii Podlaskiej”. Wstęp do zbioru napisał Artur Ziontek, który podkreślił, że umieszczenie w tomiku wierszy z różnego okresu twórczości dynamizuje liryczną opowieść podmiotu i powoduje, iż jego myśl jest niejednolita i nieoczywista. Znajdziemy tutaj tęsknotę za normalnością i ładem, echa osobistych przeżyć, tęsknot i wspomnień autora, refleksje wynikające z kontaktu z naturą jako symbolu niezmienności istnienia i dającej poczucie bezpieczeństwa oraz spokój. Niewątpliwie czytelnik znajdzie w lirykach Stanisława Florczaka coś z prawdy własnego serca.
























J.O.
Fot. MBP