2017-03-29

Indianie w „Jedynce”?

Przez dwa tygodnie uczniowie klas VI b i VI d z Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 realizowali projekt „Indianie’. Jego pomysłodawcą była nauczycielka języka polskiego Wiesława Kwiek, która w taki niekonwencjonalny sposób postanowiła zapoznać swoich podopiecznych z kulturą rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej. Przedsięwzięcie składało się z wielu działań.

Zespoły uczniów w każdej z klas przygotowały piękne plakaty o historii i współczesności Indian Stanów Zjednoczonych i Kanady. Dużo miejsca poświęcono opisowi obyczajów i uzbrojenia oraz ruchom indianistycznym (popularyzującym tę kulturę). Przypomniano kodeks honorowy, jakim kierowali się Indianie w swoim życiu. Wszyscy uczniowie obu klas przeczytali nowelę H. Sienkiewicza pt. „Sachem”. Była ona omawiana na kilku lekcjach, a na zakończenie przeprowadzono klasową debatę na temat: Czy wrogom należy wybaczać, czy też trzeba pamiętać krzywdy i je pomścić? Niektórzy uczniowie otrzymali zadanie, by przeczytać książkę Sat- Okha „Ziemia Słonych Skał”, a potem podzielić się z klasą wrażeniami i zachęcić innych do sięgnięcia po nią. Przypomniano także powieść A. Szklarskiego „Tomek na wojennej ścieżce”. Przez dwa tygodnie w sali 220 była do obejrzenia wystawa. Wśród eksponatów znalazły się przedmioty związane z kulturą indiańską (ubrania, ozdoby, elementy uzbrojenia). Część z nich udostępniła p. dyrektor Urszula Marcinkowska z Miejskiego Przedszkola nr 2, łuk i kołczan ze strzałami przyniosła pani Agnieszka Rejowska, a zasoby szkolnej biblioteki tematycznie związane z projektem wypożyczyły panie: Lidia Jankowska i Katarzyna Adamczuk. Wszystkim należą się podziękowania. Niektórzy uczniowie wykonali na plastyce rysunki inspirowane licznymi zdjęciami z plakatów i publikacji. Warto dodać, że zainteresowanie Indianami w naszym kraju zaczęło się od Stanisława Supłatowicza, czyli Sat- Okha (Długie Pióro). Jego matką była polska uciekinierka z Syberii na Alaskę Stanisława Supłatowicz, ojcem- wódz plemienia Szawenezów. Wychowywał się wśród Indian na Alasce, do Polski przybył wraz z matką w 1937 r.. Polski Indianin to bohater kolejnych plakatów przygotowanych przez trzy osoby.

Autorce projektu - Wiesławie Kwiek - zdałam kilka pytań:
- Skąd taki pomysł?
- W dzieciństwie byłam zafascynowana kulturą Indian i samym Sat- Okhiem. Wtedy pojawiał się on dość często w popularnych programach dla dzieci. Czytałam książki jego i Karola Maya. Przy filmowej śmierci Winnnetou tak bardzo płakałam, że rodzice nie mogli mnie uspokoić. Moi uczniowie najczęściej sięgają po fantasy, więc chciałam podsunąć im coś innego niż to, z czym się stykają na co dzień. Kilka lat temu wykorzystałam książki Stanisława Pagaczewskiego (to ten od przygód profesora Gąbki); napisałam scenariusz i przygotowaliśmy przedstawienie, które pokazaliśmy społeczności szkolnej i rodzicom małych aktorów.
- A dlaczego „Sachem”? Przecież nie ma obowiązku omawiania tej książki?
- Wiem, że nie wszyscy poloniści sięgają po tę nowelę. Ja też nie z każdym zespołem ją omawiam. Wśród moich obecnych uczniów jest jednak wielu takich, którzy interesują się historią, lubią dyskutować na różne tematy, rozsądnie argumentują. Nowela Sienkiewicza, mimo swojego pozytywistycznego zadęcia, daje duże możliwości do rozmowy o współczesnych zjawiskach. Na naszych lekcjach też pojawiły się problemy migracji i adaptacji „obcych” w państwach europejskich. Zagadnienia wynarodowienia, utraty kontaktu z rodzimą kultura i językiem tylko pozornie odnoszą się jedynie do Polaków pod zaborami.
- Czy jesteś zadowolona z realizacji projektu?
- Nie wszystko nam się udało tak, jak zaplanowałam. Liczyłam na większy entuzjazm, zwłaszcza przy czytaniu podsuniętych przeze mnie dodatkowych książek. Niektórzy wymówili się brakiem zapału, inni nadmiarem dodatkowych zajęć. Cieszę się, że kilkoro z zainteresowaniem przeczytało książki Sat- Okha i Szklarskich. Wierzę, że piękne plakaty, wystawa czy recenzje książek zachęcą innych, by przy jakiejś nadarzającej się okazji poszukać w Internecie ciekawych stron z informacjami rozwijającymi tematykę naszych lekcji.

« wróć | komentarze [1]