2019-02-12
Do końca lutego w Bibliotece Pedagogicznej przy ul. H. Oleksiaka „Wichury” można oglądać wystawę „Ocalone z transportów "Dzieci Zamojszczyzny”, autorstwa dr Beaty Kozaczyńskiej z Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Autorka wystawy będzie obecna w bibliotece 28 lutego i wygłosi wykład – o godz. 10.00 i 11.30.
Wystawa była prezentowana w wielu miejscach i wszędzie budziła duże zainteresowanie ze względu na wagę tematu i tragizm przedstawionych wydarzeń. Przypomnijmy. W listopadzie 1942 r. Niemcy przeprowadzili próbne wysiedlenie mieszkańców dwóch wiosek na Zamojszczyźnie, po cym na przełomie roku przystąpili do realizacji tzw. Generalnego Planu Wschodniego, czyli wysiedlenia ponad 100 tys. Polaków (w tym 30 tys. dzieci), aby w ich miejsce osiedlić kolonistów niemieckich. Rano wojsko otaczało wioskę kordonem, dając na spakowanie się kilkanaście minut. Ludzi starszych i schorowanych zabijano. Pozostałych umieszczano w obozie przejściowym w Zamościu. Tam dzieci odrywano od rodziców i przeprowadzano selekcję - dzieci, które spełniały kryteria rasy nordyckiej trafiały do rodzin niemieckich i były germanizowane, pozostałe w liczbie ponad 5 tys. wraz ze starcami w sześciu transportach zostały skierowane głównie do trzech powiatów: Siedlce, Garwolin i Mińsk Mazowiecki. Mieszkańcy tych miast i okolicznych miejscowości pomagali dzieciom, organizując żywność, leczenie, zapewniając opiekę i wykupując je z transportu. Dorośli z Zamojszczyzny trafili do Rzeszy do pracy przymusowej lub do obozu koncentracyjnego na Majdanku.
Na planszach i fotografiach wystawy ukazane zostały poszczególne etapy niewyobrażalnego dramatu dzieci i akcja pomocy: wysiedlenie z rodzinnego domu, odłączenie od rodziców w obozie przejściowym w Zamościu, transporty do dystryktu warszawskiego, akcja ratowania i opieka ze strony społeczności Warszawy i innych miast, działalność stołecznych „Kół Opiekuńczych”, pobyt w „rodzinach zastępczych”, szpitalach i placówkach opiekuńczych, życie codzienne w różnych miejscach i wreszcie powroty w rodzinne strony. Uzupełnieniem ekspozycji są fotografie osób posiadających status „Dzieci Zamojszczyzny”, wykonane przez dr Kozaczyńską podczas wywiadów.
J.O.
Fot. Biblioteka Pedagogiczna w Sokołowie Podlaskim
"Dzieci Zamojszczyzny” w Bibliotece Pedagogicznej
Do końca lutego w Bibliotece Pedagogicznej przy ul. H. Oleksiaka „Wichury” można oglądać wystawę „Ocalone z transportów "Dzieci Zamojszczyzny”, autorstwa dr Beaty Kozaczyńskiej z Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Autorka wystawy będzie obecna w bibliotece 28 lutego i wygłosi wykład – o godz. 10.00 i 11.30. Wystawa była prezentowana w wielu miejscach i wszędzie budziła duże zainteresowanie ze względu na wagę tematu i tragizm przedstawionych wydarzeń. Przypomnijmy. W listopadzie 1942 r. Niemcy przeprowadzili próbne wysiedlenie mieszkańców dwóch wiosek na Zamojszczyźnie, po cym na przełomie roku przystąpili do realizacji tzw. Generalnego Planu Wschodniego, czyli wysiedlenia ponad 100 tys. Polaków (w tym 30 tys. dzieci), aby w ich miejsce osiedlić kolonistów niemieckich. Rano wojsko otaczało wioskę kordonem, dając na spakowanie się kilkanaście minut. Ludzi starszych i schorowanych zabijano. Pozostałych umieszczano w obozie przejściowym w Zamościu. Tam dzieci odrywano od rodziców i przeprowadzano selekcję - dzieci, które spełniały kryteria rasy nordyckiej trafiały do rodzin niemieckich i były germanizowane, pozostałe w liczbie ponad 5 tys. wraz ze starcami w sześciu transportach zostały skierowane głównie do trzech powiatów: Siedlce, Garwolin i Mińsk Mazowiecki. Mieszkańcy tych miast i okolicznych miejscowości pomagali dzieciom, organizując żywność, leczenie, zapewniając opiekę i wykupując je z transportu. Dorośli z Zamojszczyzny trafili do Rzeszy do pracy przymusowej lub do obozu koncentracyjnego na Majdanku.
Na planszach i fotografiach wystawy ukazane zostały poszczególne etapy niewyobrażalnego dramatu dzieci i akcja pomocy: wysiedlenie z rodzinnego domu, odłączenie od rodziców w obozie przejściowym w Zamościu, transporty do dystryktu warszawskiego, akcja ratowania i opieka ze strony społeczności Warszawy i innych miast, działalność stołecznych „Kół Opiekuńczych”, pobyt w „rodzinach zastępczych”, szpitalach i placówkach opiekuńczych, życie codzienne w różnych miejscach i wreszcie powroty w rodzinne strony. Uzupełnieniem ekspozycji są fotografie osób posiadających status „Dzieci Zamojszczyzny”, wykonane przez dr Kozaczyńską podczas wywiadów.
J.O.
Fot. Biblioteka Pedagogiczna w Sokołowie Podlaskim
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu
Strona 1/1
