2013-11-15
6 listopada słuchacze SUTW spotkali się na kolejnym ciekawym wykładzie. Tym razem doktor Aldona Trzpil opowiedziała o „Przemianach kulturowych a komunikacji międzypokoleniowej” w społeczeństwie XXI wieku.
Sukces w komunikowaniu może osiągnąć każdy człowiek. Na drodze do tegoż sukcesu stoi otwarcie się na wiedzę, co w konsekwencji zapewni nam nieustającą ciekawość świata i upragnioną młodość. Każdy człowiek, niezależnie od wieku, sytuacji majątkowej, posiadanego wykształcenia odczuwa naturalną potrzebę porozumiewania się z innymi ludźmi. Piramida potrzeb, według której wyznaczamy kierunek własnych działań, kształtuje nasze aspiracje, wytycza wyznaczone cele. Jeśli zaspokoimy podstawową potrzebę bezpieczeństwa, to śmiało przechodzimy do spełniania kolejnych, jak: dążenie do kontaktu z innymi ludźmi, przyjaźni, miłości, bliskości. Oczywiście życiowe cele z wiekiem ulegają zmianie, lecz nadal stanowią niezastąpiony bodziec skłaniający do działania. Dzięki komunikacji możemy powiedzieć, co czujemy i czego potrzebujemy. Po pierwsze, nasze życie polega głównie na spotykaniu się z innymi ludźmi, a tym samym na nawiązywaniu komunikacji. Po drugie, wzajemne porozumiewanie się służy przekazywaniu określonych informacji. To, w jaki sposób mówię do drugiego człowieka oraz czy go słucham, w istotny sposób określa moją postawę do niego i rodzaj więzi, które nas łączą. Komunikacja służy więc nie tylko przekazywaniu informacji, ale także określa nasze sposoby wzajemnego odnoszenia się do siebie.
Czy potrafimy się komunikować?
6 listopada słuchacze SUTW spotkali się na kolejnym ciekawym wykładzie. Tym razem doktor Aldona Trzpil opowiedziała o „Przemianach kulturowych a komunikacji międzypokoleniowej” w społeczeństwie XXI wieku.Sukces w komunikowaniu może osiągnąć każdy człowiek. Na drodze do tegoż sukcesu stoi otwarcie się na wiedzę, co w konsekwencji zapewni nam nieustającą ciekawość świata i upragnioną młodość. Każdy człowiek, niezależnie od wieku, sytuacji majątkowej, posiadanego wykształcenia odczuwa naturalną potrzebę porozumiewania się z innymi ludźmi. Piramida potrzeb, według której wyznaczamy kierunek własnych działań, kształtuje nasze aspiracje, wytycza wyznaczone cele. Jeśli zaspokoimy podstawową potrzebę bezpieczeństwa, to śmiało przechodzimy do spełniania kolejnych, jak: dążenie do kontaktu z innymi ludźmi, przyjaźni, miłości, bliskości. Oczywiście życiowe cele z wiekiem ulegają zmianie, lecz nadal stanowią niezastąpiony bodziec skłaniający do działania. Dzięki komunikacji możemy powiedzieć, co czujemy i czego potrzebujemy. Po pierwsze, nasze życie polega głównie na spotykaniu się z innymi ludźmi, a tym samym na nawiązywaniu komunikacji. Po drugie, wzajemne porozumiewanie się służy przekazywaniu określonych informacji. To, w jaki sposób mówię do drugiego człowieka oraz czy go słucham, w istotny sposób określa moją postawę do niego i rodzaj więzi, które nas łączą. Komunikacja służy więc nie tylko przekazywaniu informacji, ale także określa nasze sposoby wzajemnego odnoszenia się do siebie.
Często pomiędzy sobą a innymi ludźmi wznosimy mury, bariery. Kłamstwa, unikanie kontaktu wzrokowego, a także brak szacunku do poglądów innych ludzi i niechęć do słuchania, to one zaburzają proces komunikowania się. Okazuje się, że umiejętność mówienia góruje nad zdolnością słuchania. Słowa to tylko 7% relacji międzyludzkiej, mowa ciała ponad 30%, a umiejętność słuchania powyżej 50%.
Z tym wiążą się też niestety poważniejsze zagrożenia. Są to zwłaszcza zjawiska nietolerancji, narcyzmu, tzw. wyścigu szczurów. Coraz częściej mijamy się poznawczo i emocjonalnie, nic o sobie nie wiemy. Niepokoi odwrócenie przekazu kulturowego. Młodzi ludzie nie mają okazji poznać i wychowywać się w rodzinie wielopokoleniowej, często brakuje im także jednego z rodziców. Tradycyjne wartości nie są zatem przekazane, a normy nierespektowane.
Naturalnie egzystencja w świecie wielokulturowym zapewnia nam mobilność, ciągły przekaz informacji, co prowadzi do przenikania się różnych wzorców kulturowych. Konsekwencją tego jest większa tolerancja wobec odmienności, choć z drugiej strony także uleganie modzie, na przykład na konsumpcjonizm. Europejczyk, na wzór Amerykanina, pragnie „mieć”, a nie „być”. Oślepiają i mamią nas błyskotki, pożądamy mnóstwa zbędnych drobiazgów, bibelotów. Dzięki nim chociaż przez krótką chwilę czujemy się szczęśliwsi, lepsi, ważniejsi. Jednak dobra materialne szybką tracą na wartości, jeśli nie mamy z kim się nimi podzielić.
AR
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu
Strona 1/1
