Cygański zespół Szilali Bałwał

Z pracą było jeszcze gorzej. Zaproponowałem wówczas, że „problem Cyganów” rozwiążemy przez zorganizowanie zespołu pieśni i tańca. Niech robią to, co potrafią. Nie będzie wtedy kradzieży, parę groszy zarobią co pozwoli na skromne życie, do którego są i tak przyzwyczajeni.

            Po trzech miesiącach prób, zespół ”Szilali Bałwał” dał pierwszy koncert, entuzjastycznie przyjęty przez Sokołowian. „Głos Mazowsza”, Polska Kronika Filmowa i telewizja rozpropagowały zespół i posypały się zamówienia na występy sokołowskich  Cyganów w Warszawie, Ursusie, Płocku, stadninie  końskich arabów z Janowa Podlaskiego i wielu innych miejscach i instytucjach.

            Józio Sobiecki, redaktor „Głosu Mazowsza”, zakochany w cygańskich pieśniach, postanowił  je nagrać. Warunek - musi się to odbyć zgodnie z tradycją, w leśnej scenerii przy ognisku.

            Ustaliłem z kierownikiem zespołu, Gutkiem Markowskim termin i repertuar akcentując znaczenie tradycji dla klimatu i wierności nagrania. O umówionej godzinie spotkaliśmy się na skraju lasu  przeździeckiego  od strony Kupientyna. Ekipa radiowców zjawiła się gdy płonęły już ogniska, a w kociołkach bulgotał smakowity czerwony barszczyk na kurze. Cyganie wypadli wspaniale. Józio promieniał ze szczęścia, nucąc: - „... po Cyganach wiatr zaciera ślady. Deszcz romanse zmywa i ballady. Jeszcze tylko w popielisku dymi. Biała brzoza lecieć chce za nimi…”

            Następnego dnia telefon od pana Stanisława Kosmali - komendanta powiatowego MO popsuł mi humor.

 - Co tam pan narozrabiał, panie Wacławie w Kupientynie z Cyganami? Wyjaśniłem, jak umiałem najlepiej, cel i przebieg imprezy. Okazało się, że w tym dniu zginęło kilkanaście kur i komendant musiał zamknąć kilka Cyganek.

            Gutek zdenerwował się okropnie i zrobił najście na posterunek MO, krzycząc, że wszystko zorganizowali tak jak sobie życzyłem - zgodnie z tradycją - i za to spotkała go taka niewdzięczność. Poszedłem do komendanta, który zaproponował  zadośćuczynienie strat gospodyniom Cyganie natychmiast zebrali żądaną sumę pieniędzy i wypłacili ją poszkodowanym gospodyniom z Kupientyna, a komendant Kosmala rozkazał wypuścić aresztantki. Przykry incydent udało się załagodzić. Tylko Gutka Markowskiego do dziś nie można przekonać, że nie o takie tradycje mi chodziło.

Wacław Kruszewski

« wróć | komentarze [2]