2013-10-11
6 października w lokalu dawnej Niespodzianki odbył się już po raz kolejny niezwykły koncert. Tym razem pod tajemniczym tytułem „Spotkanie dwóch światów”. Jak zawsze na Smykofonii gościły całe rodziny.
Zaczęło się bardzo spokojnie i cichutko. Wszyscy: maluszki, rodzice, dziadkowie, ciocie i wujkowie poczuli się, jakby byli w nierzeczywistym, zaczarowanym świecie.
Bo muzyka łagodzi obyczaje...
6 października w lokalu dawnej Niespodzianki odbył się już po raz kolejny niezwykły koncert. Tym razem pod tajemniczym tytułem „Spotkanie dwóch światów”. Jak zawsze na Smykofonii gościły całe rodziny. Zaczęło się bardzo spokojnie i cichutko. Wszyscy: maluszki, rodzice, dziadkowie, ciocie i wujkowie poczuli się, jakby byli w nierzeczywistym, zaczarowanym świecie.
A wszystko to za sprawą pięknych tonów instrumentów, takich jak teorba, gitara barokowa, skrzypce i saksofon altowy. Gdy wśród widowni pojawiła się wróżka altowa ze złotym kielichem, która miała nadprzyrodzone umiejętności, bo potrafiła piszczeć niczym myszka i szumieć jak drzewo, atmosfera stała się jeszcze bardziej baśniowa. Delikatne dźwięki wpłynęły na najmłodszych niczym kołysanka na dobranoc. Niektórzy po prostu zasnęli, śniąc pewnie o tej magicznej, nieznanej krainie. Lecz ci, którzy wytrwali, bawili się znakomicie. Repertuar bowiem objął nie tylko refleksyjne, wyciszone dźwięki, ale przybrał też nieco bardziej skoczne, irlandzkie, szkockie, a nawet kanadyjskie. Wspólne zabawy muzyczne, śpiewanie łatwych piosenek: „To jest mój tata, to jest moja mama” i taniec - przekonały wszystkich. Trudno było dopatrzeć się podziału na scenę i widownię. Nie zabrakło też muzycznych niespodzianek. Dzieci i dorośli z ochotą odgadywali ukryte melodie. A były to: „Koziołek Matołek”, „Świnki trzy”, czy „Czterdzieści lat minęło”. Wspólne śpiewanie i muzykowanie porywało do tańca. W ten oto sposób publiczność poznała muzykę od czasów renesansu i baroku, aż po początek XX wieku. A wszystko to jak zwykle za sprawą wspaniałych artystów: Antona Birula - teorba, gitara, Anny Kowalskiej - skrzypce, harmonijka, gitara barokowa, Aliny Mleczko - saksofon, Alisa Birula - lutnia sopranowa, jembe/darabouka.
- Na muzykę nigdy nie jest za wcześnie - tuż po koncercie wypowiadali się rodzice. I faktycznie, choć sala w niczym nie przypomina wielkiej filharmonii, to ciekawy scenariusz recitalu uczy nasze pociechy szacunku do muzyki i instrumentów muzycznych, na których można zagrać lub chociażby zobaczyć je z bliska. Poza tym w interesujący dla wszystkich sposób przybliża zróżnicowany repertuar, czyli muzykę ludową, jazzową i klasyczną.
AR
« wróć | komentarze [0]
Dodaj komentarz
Komentarze do tego wpisu
Nie utworzono jeszcze komentarzy dla tego wpisu
Strona 1/1
